Ode aan de BHV-instructeur

Aan de BHV-instructeur, deze ode is voor jou.

Voor dag en dauw ga jij op pad. Uren ben je soms onderweg. Als zelfstandige of voor een opleider of werkgever, onderweg naar de klant. Ruim voordat de training begint ben je op locatie, verken je de omgeving en kan het uitstallen beginnen: blusbak, poppen, brandblussers, gasflessen, verbandkoffers, laptop en nog veel meer. Daarna wordt er getest, want dat er iets niet werkt, kun je je als instructeur niet permitteren. Alles doet het. Zul je zien dat op het moment suprême zich technische mankementen voordoen, waarop jij aangeeft dat het daarstraks wel werkte, maar wat natuurlijk niet wordt geloofd. Gelukkig beschik je over een ongekend improvisatietalent als het anders loopt dan gepland. Jij kunt dit.

Voordat je aan deze training vandaag kon beginnen, heb je kennis genomen van de organisatie van de klant. Want je wilt wel maatwerk bieden. Je didactisch verantwoord lesprogramma, waarin gebalanceerd de theorie en praktische oefeningen zitten verwerkt, inclusief het tijdpad, ken je zowat uit je hoofd. Voor de zekerheid heb je een spiekbriefje uitgeprint en leg je het op je bureau om het vervolgens niet meer te bekijken. Je handelt als een geoliede machine, bent door de wol geverfd, een echte vakidioot. Passie heet dat.

Je heb oefeningen opgezet om de competenties van de bedrijfshulpverleners te kunnen beoordelen en certificeren. Tijdens het opleiden en toetsen toets je ook nog eens de werking van het calamiteitenplan. Hoe staat het daarin beschreven en klopt het nog of is er iets gewijzigd waar je rekening mee moet houden? Anticiperen is geen probleem.

Je geeft tijdens de oefeningen leiding aan de BHV'ers, zonder de baas te spelen. Je verdeelt de aandacht evenredig over alle deelnemers. De luie cursist, haantje de voorste, de beterweter, de leergierige, de onzekere, je herkent ze alsof ze bekenden van je zijn. De luie cursist activeer je, het haantje mag een stap terug doen, de beterweter krijgt gelijk, de leergierige mag vragen die kunnen wachten nog even parkeren, de onzekere maak je zekerder van zichzelf. De betere cursist wordt nuttig ingezet, de groep wordt geactiveerd om samen te werken. Wat ben je toch goed in je vak.

De casuistieken die je aanbiedt zijn herkenbaar.  Ongemerkt beoordeel je de competenties van de individuele BHV'er, je corrigeert en herbeoordeelt. Je bent constant mega-oplettend en toetst of ge(her)certificeerd kan worden volgens de afgesproken normen. O ja, die normen ken je uit je hoofd.

Als BHV-instructeur ben je verantwoordelijk voor het opleiden, examineren en misschien zelfs certificeren van de BHV'ers. Wegens Covid-19 ben je extra alert op de hygiëne. Je ziet toe dat er op een deugdelijke manier wordt ontsmet. Je biedt persoonlijke beschermingsmiddelen om overdraagbare besmettelijke ziekten te voorkomen. 

Je treedt stimulerend op en hebt een motiverende houding bij het uitdragen van het belang van BHV. De juiste attitude moet zich als een olievlek verspreiden over het bedrijf. Veiligheid is belangrijk. Goede hulpverlening bij nood is een basisvereiste vastgelegd in wetgeving. Dat moet als logisch en normaal ervaren worden. En niemand beter dan jij die hiervoor zorgt.

Velen weten het niet, maar je doet veel meer dan alleen de instructeur zijn van die dag. Je levert bijdragen aan de wettelijk verplichte ontruimingsoefeningen en BHV-plannen en doet aanbevelingen voor verbetering. Je geeft voorlichting en instructie betreffende brandpreventie, ontruimingsprocedures en levensreddende handelingen, etc. Je beschikt over de wettelijk vereiste instructeursdiploma's Eerste Hulp, Reanimatie en AED, Beginnende brandbestrijding en Communicatie en Ontruiming. Je houdt dezen en je vakkennis op peil door middel van cursussen, accreditatiebijeenkomsten en litereatuur. Je hebt goede kennis van de ARBO wetgeving op gebied van veiligheid en bedrijfshulpverlening. Het komt niet zomaar uit de lucht vallen. Maar instructeur zijn is dan ook een betaalde hobby. Houd je eigenlijk wel rekening met dit onderdeel bij de vergoeding/salaris?

Het was een lange, leerzame dag als je opgeruimd naar huis gaat. Je bent jezelf gebleven (presentator, acteur, adviseur, opvoeder, noem maar op). Regelmatig moest je onder druk probleemanalyserend werken en niemand die het merkte. Achter het stuur passeert de dag de revue. Je hebt het goed gedaan en tevens gelijktijdig gesport. Dat er eisen worden gesteld aan bewegingsvaardigheid wegens het werken laag bij de grond, tillen/duwen/trekken zul je morgen extra merken. 

Terug van weggeweest moet de boel worden aangevuld, voorraad worden gecontroleerd. Nee, je bent nog niet klaar. Je zorgt voor het onderhoud van de gebruikte oefenmaterialen en voor de administratieve afhandelingen en berichtgevingen. En tot slot bereid je je voor op de volgende training en/of overleg met anderen.

Covid-19 zorgt nu voor minder trainingen en voor de zelfstandige instructeur voor minder inkomsten. De cursisten hebben niet minder gekregen dan voorheen. Je energielevel was zoals altijd ongekend hoog. Door jouw input wordt het niveau van een goede hulpverlening bij nood gehaald. Je bent bijzonder en heb van mensen vandaag goede hulpverleners gemaakt. 

Chapeau voor jou! En dat geldt natuurlijk ook voor de instructeur die een deel van de training op zich neemt.

Jij draagt door het geven van opleiding en instructie wezenlijk bij aan de opbouw en instandhouding van een parate BHV-organisatie! Ga zo door!